Вариант №1
Елның иң салкын вакыты — кыш, буран һәм ачы суыклар заманы. Бер үк вакытта кыш күпчелек өчен елның яраткан вакыты булып тора. Чөнки кыш — бәйрәм һәм күңел ачу вакыты, кешеләр күптән көтелгән Яңа елны, Яңа елны, Ватанны саклаучылар көнен каршы ала. Өебезгә шатлык китерә. Кышны иң күбе балалар көтә. Кара көздән соң аларны күп күңел ачулар көтә — чанада, тимераякта һәм чаңгыда шуу, кар атышу, кар бабай ясау.
Кыш — елның гүзәл чоры, үзенең матурлыгы һәм пейзажлары белән тула. Снеж япмасы, миллионлаган бриллиант кебек уйный-уйный, кояш яктысын чагылдырып, сукырая. Ә кичен, кояш офыкка чумганда, әйләнә-тирәдәге бөтен нәрсә күп төрле буяулар белән алмашына. Кояш баеды инде, һәм күк йөзендә ашыкмыйча гына ай йөзә. Кар яңадан көмеш булып ялтырап китте. Төнге аяз күктә чиратлашып йолдызлар кабына. Тирә-ягыңа әйләнеп карасаң, кышкы табигатьнең матурлыгына таң каласың. Әйтерсең кышкы әкияттә.
Һәр вакыт үзенчә матур һәм кабатланмас, әмма шулай да минем өчен — кыш — елның иң яраткан вакыты.
Вариант №2
Кыш — искиткеч вакыт ул. Күк йөзеннән эре-эре кар ява. Бөтен урамнар — кар көртләрендә. Йортлар, агачлар — барысы да калын кар катламы белән капланган. Миңа калса, бары тик рус кышы гына чын-чынлап гүзәл. Ул талантлы рәссам ясаган бәйрәм открыткасы белән төшкән кебек. Бары тик рус кышы гына үзенең салкыннары белән генә түгел, әкияти матурлыгы белән дә мактана ала. Ләкин мин кышны аның гүзәл табигате өчен генә яратмыйм.
Кышын без чаңгыда шуа, тимераякта, чанада шуа алабыз. Барлык парклар да кешеләр белән тулган. Чират боз тауларына, шугалакка, чаңгы трассасына кассалар янында төзелә. Кышын барысы да әкияти була. Мин дусларым белән йөрергә, кар атырга яратам.
Кайвакыт без кар бабай, кар бабай яки кар бабай белән кар бабай төзибез. Бары тик кыш кына безгә бик күп төрле шөгыльләр бирә. Кышын өйдә утырасы килми, йөрисе, шаярасы, күңел ачасы килә. Ул гына да түгел, кыш — ул төп бәйрәм, Яңа ел! Олылар да, балалар да түземсезлек белән көтәләр.
